تنیس
زیر شاخهها
تنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (سینگل) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می شود. هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحه ای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب می کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهایی را به دست آورد برنده است.
این ورزش نخست در بریتانیا و بیشتر میان اشراف زادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی زبان راه یافت و اکنون در همه کشورها بازی می شود. به دلیل تجهیزات گرانقیمت و زمین مناسب برای انجام این ورزش، هنوز هم تنیس به عنوان یکی از ورزش های گرانقیمت شناخته می شود.
پیدایش ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم باز می گردد. پیش از این در طول سال های (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس بود، در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی بنیان گزاری و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 1318 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس به خاطر بودن شهروندان انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای 1317-1320 برمی گردد. پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی (هانری وژوزف) در صدر بازیکنان قرار داشتند. از سال 1322-1332 مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت. نخستین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعاً 64 بازی انجام داده است که حاصل آن 32 برد و 32 باخت بوده است. از ورزشکاران این رشته می توان آقایان منصور بهرامی - تقی اکبری - کامبیز درفشی جوان و مصطفی صالح را نام برد .
اصطلاحات ورزش تنیس
پوینت: پوینت کمترین امتیاز که از صفر تا ۴۰ در هر گیم داده می شود.
گیم: امتیاز پوینت بعد از ۴۰ تبدیل به یک گیم می شود.
ست: هر ۶ گیم یک ست نام می گیرد.
مَچ: مچ یا امتیاز کل مجموعه که از ۲ ست (تا حداکثر ۳ ست در مسابقات خاص) برای یک طرف بازی است (اختلاف در تمامی امتیازات باید حتماً دو باشد).
زمین های تنیس :
زمین رُسی یا تنیس خاکی
زمین چمن
زمین سخت یا Hard Court
زمین موکت یا فرش
زمین چوب
راکت تنیس از بخشهای زیر تشکیل شده است :
صفحه یا Head
زه یا String
دسته یا Grip
راکتها در دو نوع کنترلی و قدرتی طراحی شده اند. مساحت صفحه راکت معمولاً از 95 تا 110 اینچ مربع (613 الی 710 سانتی متر مربع ) متغیر است. برای شروع، مساحت بزرگتر صفحه، برای مبتدیان بهتر است. زیرا هم قدرت بهتری دارد و هم مساحت بزرگتری برای ضربه در اختیار بازیکن قرار می دهد. وزن راکت از 245 گرم تا 339 گرم متغیر است، برای شروع، بهتر است خانم ها راکت با وزن کمتر از 280 گرم و آقایان کمتر از 300 گرم تهیه کنند. راکت سنگین تر، ضربات قوی تری داشته و لرزش کمتری به دست ورزشکار منتقل می کند، اما راکت سبک تر، قدرت مانور و چرخش سریع تری برای ورزشکار مهیا می کند. برای انتخاب راکت، بهتر است با یک مربی تنیس مشورت کنید.
معیار انتخاب راکت تنیس
اندازه صفحه یا Head Size
سایز دسته یا Grip Size
وزن راکت
طول راکت
عرض یا Beam
میزان کشش زه یا String Tension